Nahcivan Özerk Cumhuriyeti

Nahcivan özerk cumhuriyeti, Azerbaycan’a bağlı olmasının yanı sıra özerk bir cumhuriyet olarak varlığını sürdürmektedir.

Nahcivan, bilinen en iyi maden suyu, tuz ve sodalı su kaynaklarına sahip olmasının yanı sıra, Türkiye ve İran’a sınır komşuluğu da yapmaktadır. Düzlükleri ve ovaları çok fazla olmakla birlikte, bu ova ve düz arazilerin büyük bir çoğunluğunun tarıma elverişli olduğu da bilinmektedir.

Türkiye ile olan ulaşımının hasret köprüsü üzerinden, Dilucu sınırından yapıldığı bilinmektedir.

Nahcivan Yolları ve Bağlantıları

Nahcivan özerk cumhuriyeti ile Türkiye arasında yaklaşık 17 km bir yol olduğu bilinmektedir.

Bununla beraber, Iğdır ili ile, Nahcivan şehir merkezi arasındaki mesafe yaklaşık 160 km olup, iki merkez birbirlerine kara yolu ile bağlı durumdadır. Ticari ilişkileri ve alışverişleri ise Dilucu sınırından yürüttükleri bilinmektedir.

İran’ın iki ayrı kenti için, ülkede iki ayrı sınır kapısı bulunmakla birlikte, Sovyetler döneminde Ermenilerin yaptıkları bir kara yolu da bulunduğu ancak bu kara yolunun 1990 yıllarından itibaren kullanılmadığı da bilinmektedir.

Nahcivan büyük bir ova ülkesi olmakla birlikte, ovaların ülkeye genel olarak oranının %20 kadar olduğu bilinmektedir. Bunun yanı sıra orman oranı ise %2 olarak kaydedilmiştir. Tarım ülkesi olmakla birlikte, sınır kapıları ve kolay kara yolu ulaşımı sayesinde ticari bağları komşuları ile oldukça gelişmiştir.

Nahcivan Özerk Cumhuriyetinde Tarım

Nahcivan özerk cumhuriyeti, ülke topraklarına %20 oranlı düz arazileri ve ovaları sayesinde tam bir tarım ülkesi olarak bilinmektedir. Arazilerin büyük çoğunluğunun tarıma elverişli olması sayesinde ise bu özelliği oldukça verimli kullanılmaktadır.

Arazilerinde en iyi yetişen mahsulün baklagil olmasının yanı sıra, patates üretimi de yapmaktadırlar. Sovyet dönemi baskısından kurtulmalarının ardından, normal sebze üretiminin patates üretiminin üzerine çıktığı da bilinmektedir.

Aynı şekilde Sovyetlerin elinden kurtulup bağımsızlıklarını ilan etmelerinden sonra tarıma arazileri genişlemiş ancak serbest pazara geçişleri oldukça zor olmuştur. Bunun yanı sıra çeşitlenen ürünler sayesinde kısa zaman içerisinde kendilerine serbest ekonomide yer edinmeyi başarabilmişlerdir.

Daha eski dönemlerde tütün ve pamuk ekiminin çok daha yaygın olduğu bilinirken, bağımsızlıklarını kazanmanın ardından ekili alanlardan tütün ve pamuk kaldırılarak yerine ay çiçeği ve şeker pancarı ekilmeye başlanmıştır.

Nahcivan Özerk Cumhuriyetinde İdari Yapı ve Nüfus Dağılımları

Nahcivan özerk cumhuriyeti idari yapı olarak uzun bir zaman Sovyetler birliği etkisi altında kalmış olmasına rağmen, ilerleyen dönemlerde, belirli konularda Azerbaycan’a bağlı kalmak şartı ile özerkliğini ilan etmiştir.

2018 verilerine göre nüfusu 452 bin 800 kişi olmakla birlikte, cumhuriyet iç işlerinde özerk, dış işlerinde ve savunma sistemleri konusunda Azerbaycan’a bağlı olarak idare edilmektedir.

Anlaşmalar sonucunda Türkiye’nin de Nahcivan’ı özerk olarak kabul etmesinin ardından, Azerbaycan eline bırakılmış ve yönetimine özerk bir cumhuriyet ülkesi olarak devam edilmiştir.

Nahcivan özerk cumhuriyeti eğitime oldukça imkân ayırmasının yanı sıra, devlet bünyesine bağlı olarak kreşler açıldığı da bilinmektedir. Bununla birlikte devlet içerisinde 228 kadar ilk okul bulunmaktadır.

5 adet meslek lisesinin yanı sıra 2 adet üniversitesi de bulunan devlet, üniversitelerden birini özel birini devlet üniversitesi olarak hizmete sunmuştur. Türkiye’den de öğrenci alımı yapıldığı bilinmekle birlikte, Türkiye’nin resmi üniversite tercih kılavuzlarında Nahcivan devlet üniversitesi bölümlerine rastlanılması da mümkündür.

Bunun ayanı sıra pek çok bölümü için yüksek lisans ve doktora bölümleri ve eğitim programlarının da bulunduğu bilinmektedir. Türkiye sınırları içerisinden 250 kadar öğrencinin Nahcivan’da eğitim gördüğü bilinmektedir. Güncel olarak öğrenci sayısının 80 bin civarında olduğu bilinmektedir.